در سال‌های اخیر، چهره‌ی شهری تبریز با حضور پررنگ کافی‌شاپ‌ها دستخوش تغییر شده است. این فضاها به‌ویژه میان نسل جوان، به مکان‌هایی برای تعامل، مطالعه، یا گذراندن وقت با دوستان تبدیل شده‌اند. نکته‌ی جالب این‌جاست که در تبریز، کافی‌شاپ‌ها فقط از نظر منوی نوشیدنی یا طراحی داخلی با یکدیگر تفاوت ندارند؛ هر کدام انگار زبان و هویتی مخصوص به خود دارند که بازتابی‌ست از روح و نگاه صاحبانشان. برخی ساکت و خلوت‌اند، مناسب نوشتن و فکر کردن؛ برخی دیگر پرجنب‌وجوش و پر از موسیقی و گفت‌وگو. حضور این فضاها گاه حتی شکل رفتار و ارتباطات روزمره‌ی مردم را نیز تغییر داده است.
تبریز
با این حال، کافی‌شاپ در تبریز چیزی فراتر از یک مکان صرف برای نوشیدن قهوه یا چای شده. در شهری که گذشته‌ای غنی از فرهنگ و هنر دارد، چنین مکان‌هایی گاهی تبدیل به محل بروز ذوق و خلاقیت می‌شوند. نمایشگاه‌های کوچک هنری، شب‌های شعر، یا حتی بحث‌های خودجوش درباره مسائل اجتماعی، سیاسی یا ادبی، گواهی‌اند بر این‌که کافی‌شاپ‌ها چگونه از کارکرد صرفاً تجاری فراتر رفته‌اند. آن‌چه درون این فضاها جریان دارد، بازتابی‌ست از تغییرات تدریجی در سبک زندگی و شکل ارتباطات اجتماعی در تبریز امروز.