استان مازندران با اقلیم مرطوب و خاک حاصلخیز، یکی از قطب‌های مهم تولید محصولات کشاورزی در کشور به‌شمار می‌آید. تنوع فصلی میوه‌ها، از پرتقال و نارنگی گرفته تا کیوی، انار و حتی محصولات گرمسیری در برخی نقاط، جلوه‌ای از پویایی کشاورزی منطقه است. با این حال، نظام توزیع میوه و تره‌بار در بازارهای شهری مازندران همیشه منسجم نیست. نوسانات قیمت، نبود نظارت کافی بر کیفیت محصولات، و فاصله میان تولیدکننده و مصرف‌کننده، از جمله مسائلی‌اند که در بازارهای محلی و هفتگی دیده می‌شوند. در برخی شهرها، حضور دلالان به شکل پررنگ‌تری مشاهده می‌شود؛ مسأله‌ای که هم سود نهایی کشاورزان را کاهش می‌دهد و هم قیمت تمام‌شده برای مصرف‌کننده را بالا می‌برد.
قائم شهر
با وجود این چالش‌ها، فرهنگ خرید روزانه از میادین تره‌بار در بسیاری از شهرهای مازندران حفظ شده و اغلب خانواده‌ها ترجیح می‌دهند میوه و سبزی تازه را مستقیماً تهیه کنند. این سبک خرید، برخلاف الگوی رایج فروشگاه‌های زنجیره‌ای، نوعی ارتباط اجتماعی میان فروشنده و خریدار ایجاد می‌کند. با این حال، نبود زیرساخت‌های مناسب برای نگهداری و حمل‌ونقل محصولات کشاورزی، موجب فساد زودهنگام برخی اقلام و هدررفت منابع می‌شود. بازار میوه و تره‌بار در مازندران ترکیبی از فرصت و ضعف ساختاری‌ست که نشان می‌دهد کشاورزی تنها به تولید ختم نمی‌شود، بلکه به نظام عرضه، مدیریت بازار و رفتار مصرف‌کننده نیز وابسته است.