در استان سیستان و بلوچستان، انتخاب مبلمان تا حد زیادی وابسته به شرایط اقلیمی گرم و خشک، نوع معماری خانهها و عادات فرهنگی خانوارهاست. در بسیاری از خانهها بهویژه در مناطق روستایی یا سنتی، هنوز هم استفاده از فرشهای دستباف، پشتی و نشیمنهای سنتی رایج است و مبلمان کلاسیک یا مدرن بیشتر در خانههای نوساز یا مناطق شهری دیده میشود. با این حال، در سالهای اخیر بهدلیل تغییر الگوهای سکونت و افزایش ساختوساز شهری، گرایش به مبلمانسازی و خرید محصولات متنوع در این حوزه افزایش یافته است. تقاضا برای مبلمانی با طراحی ساده، وزن سبک و قابلیت تطابق با دمای بالا و گردوغبار زیاد، یکی از نیازهای مشخص مصرفکنندگان در این منطقه است.
با وجود این رشد نسبی، تولید و عرضه مبلمان در استان با چالشهایی نیز روبهروست. کمبود کارگاههای تولید محلی، هزینه بالای حمل و نقل مواد اولیه مانند چوب و پارچه، و وابستگی به بازارهای خارج از استان، باعث شده قیمت تمامشده محصولات برای مصرفکننده بالا باشد. همچنین نبود زیرساختهای حمایتی کافی برای طراحان و صنعتگران محلی، مانع توسعه صنایع خلاق در حوزه مبلمان شده است. با این حال، برخی تلاشها برای استفاده از طرحها و بافتهای بومی در تولید مبلمان، میتواند هم به حفظ هویت فرهنگی منطقه کمک کند و هم راهی برای توسعه پایدار این صنعت در سیستان و بلوچستان باشد.