در شهری مانند شیراز که با رشد جمعیت و توسعه شهری مواجه است، حجم ضایعات روزانه، به‌ویژه ضایعات خانگی، صنعتی و الکترونیکی، به‌طور مداوم در حال افزایش است. این موضوع نیاز به ساماندهی دقیق جمع‌آوری، تفکیک و بازیافت را بیشتر کرده است. مراکز بازیافت تلاش می‌کنند تا با جداسازی پسماندهای قابل استفاده مانند پلاستیک، فلز، کاغذ و شیشه، از دفن آن‌ها در مراکز دفن زباله جلوگیری کنند و به چرخه تولید بازگردانند. همچنین بازیافت مواد الکترونیکی و قطعات فلزی نه تنها به کاهش آلودگی کمک می‌کند، بلکه بخشی از منابع کمیاب را حفظ می‌نماید. در این میان، نقش مردم در تفکیک زباله از مبدا بسیار حیاتی است؛ اما نبود آموزش کافی و امکانات مناسب، مانعی برای مشارکت گسترده‌تر محسوب می‌شود.
از سوی دیگر، بازار ضایعات و بازیافت در شیراز با چالش‌هایی نیز روبه‌روست. فعالیت برخی واحدهای غیرمجاز، نبود نظارت دقیق، قیمت‌گذاری ناپایدار برای مواد بازیافتی و همچنین وضعیت بهداشتی برخی از مراکز جمع‌آوری، بر روند کلی این صنعت سایه انداخته‌اند. بازیافت اصولی نیازمند سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین، آموزش نیروی انسانی و فرهنگ‌سازی عمومی است. همچنین، سیاست‌گذاری در سطح مدیریت شهری می‌تواند با ارائه مشوق‌ها، تعیین مقررات مشخص و حمایت از مراکز بازیافت، روند تبدیل زباله به منبع را تسهیل کند. در نهایت، ضایعات و بازیافت در شیراز نه فقط یک فعالیت زیست‌محیطی، بلکه بخشی از اقتصاد شهری است که می‌تواند به توسعه پایدار کمک کند.