در معماری سنتی یزد، استفاده از درب‌ها و پنجره‌های چوبی با نقش‌های ظریف و طرح‌های هندسی بسیار رایج بوده است که هم زیبایی ظاهری دارند و هم به تهویه طبیعی فضا کمک می‌کنند. این نوع درب‌ها و پنجره‌ها معمولاً با چوب درختان مقاوم ساخته شده‌اند تا در برابر گرما و خشکی هوای یزد دوام بیاورند. در ساختمان‌های جدید نیز استفاده از درب‌ها و پنجره‌های فلزی و آلومینیومی با شیشه‌های دو جداره رواج یافته است که علاوه بر افزایش امنیت، عایق حرارتی و صوتی بهتری ارائه می‌دهند. این تغییرات نشان‌دهنده تلفیق سنت و فناوری در حوزه ساخت و ساز است.
با این وجود، هنوز در بسیاری از مناطق قدیمی یزد، درب‌ها و پنجره‌های سنتی حفظ شده و بازسازی آن‌ها دغدغه‌ای مهم به شمار می‌رود، زیرا این عناصر معماری بخشی از هویت تاریخی شهر هستند. چالش‌هایی مانند تأمین مواد اولیه مرغوب، هزینه بالای ساخت دستی و نیاز به نگهداری مداوم، روند نگهداری و مرمت این درب‌ها و پنجره‌ها را دشوار کرده است. همچنین، افزایش جمعیت و نیاز به ساختمان‌های مدرن، فشار بر تولید درب و پنجره‌های صنعتی را افزایش داده که گاه کیفیت و زیبایی را قربانی کمیت می‌کند. در نهایت، تعادل بین حفظ سنت و استفاده از فناوری‌های جدید، مسئله‌ای است که سازندگان و ساکنان یزد همچنان با آن مواجه‌اند.