در مناطق روستایی و عشایری کرمان، دام‌هایی مانند بز، گوسفند، گاو و شتر نقش اقتصادی و معیشتی اساسی دارند. این حیوانات نه تنها منبع تأمین گوشت، شیر و پشم هستند، بلکه در فرآیندهایی چون کشاورزی سنتی نیز به‌کار می‌روند. از سوی دیگر، تنوع زیستی در کوهستان‌ها و دشت‌های اطراف کرمان موجب شده گونه‌های مختلفی از حیات‌وحش مانند روباه، گرگ، کفتار و پرندگان شکاری در این ناحیه زیست کنند. با وجود این غنا، تخریب زیستگاه‌ها، شکار بی‌رویه و کاهش منابع آبی تهدیدی جدی برای بقای برخی از گونه‌ها به شمار می‌رود و نیاز به حفاظت و مدیریت محیط‌زیست را دوچندان کرده است.

در محیط‌های شهری کرمان نیز حیوانات خانگی به‌ویژه سگ و گربه بیشتر به چشم می‌خورند و نگهداری از آن‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته است. در عین حال، حضور سگ‌های بدون صاحب در برخی مناطق شهری و حاشیه‌ای باعث ایجاد نگرانی‌هایی در میان شهروندان شده است، به‌ویژه از نظر بهداشت عمومی و ایمنی. کمبود مراکز درمانی و حمایتی برای حیوانات، نبود فرهنگ‌سازی مناسب درباره مسئولیت‌پذیری در قبال حیوانات خانگی، و ضعف در قوانین حمایتی از دیگر چالش‌های این حوزه در کرمان است. رسیدن به تعادل میان زندگی انسانی و دنیای حیوانات نیازمند سیاست‌گذاری دقیق، آموزش عمومی و تقویت ساختارهای حمایتی است.