در سطح شهرهای البرز، به‌ویژه کرج، پرده‌نویسی بیشتر در مناسبت‌های مذهبی، اجتماعی یا سوگواری دیده می‌شود. بنرهایی با نوشته‌های دستی یا چاپی که روی دیوارها، ورودی مساجد یا مکان‌های عمومی نصب می‌شوند، حامل پیام‌هایی هستند که گاه از دل سنت‌ها و گاه از ضرورت‌های روز آمده‌اند. برخلاف تبلیغات دیجیتال و تابلوهای نئونی، این پرده‌ها زبان خاص خود را دارند؛ ترکیبی از ادبیات محلی، لحن رسمی یا عاطفی، و گاه اشاراتی به فرهنگ عامه. آن‌ها بیشتر از آن‌که فقط اطلاع‌رسانی کنند، نوعی حضور فرهنگی را ثبت می‌کنند. هنوز هم کسانی هستند که به‌جای طراحی‌های دیجیتال، ترجیح می‌دهند متن مورد نظرشان را به قلم دستی و با پارچه بنویسند، چون حس و حال متفاوتی دارد.
فردیس
فردیس
پرده‌نویسی در البرز گاه جلوه‌ای از اعتراض، گاه ابراز احترام، و گاهی هم راهی برای بیان جمعی یک احساس است. در برخی محله‌ها، خانواده‌ها هنگام درگذشت عزیزان خود، متن‌هایی را سفارش می‌دهند که با واژه‌هایی ساده اما پراحساس نوشته می‌شود. در ایام مذهبی مانند محرم یا اعیاد، این پرده‌ها به رنگ‌های خاص درمی‌آیند و زبان نمادین پیدا می‌کنند. در میان تمام ابزارهای نوین ارتباطی، این شیوه‌ی سنتی همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد؛ نه فقط به‌عنوان ابزار اطلاع‌رسانی، بلکه به‌عنوان بخشی از حافظه‌ی تصویری محله‌ها و نشانه‌ای از پیوند میان کلمه، فضا و مناسبت.