زندگی پرشتاب شهری و اشتغال والدین، باعث شده بسیاری از خانوادهها از سنین پایین، فرزندان خود را به مهد کودک بسپارند. در این فضا، کودکان برای اولینبار با مفاهیم نظم، مشارکت و استقلال آشنا میشوند. آنها یاد میگیرند چگونه با دیگران تعامل کنند، نوبت را رعایت کنند و احساسات خود را بروز دهند. مربیان نقش کلیدی در هدایت این فرآیند دارند و رفتار، گفتار و شیوه آموزش آنها بر روحیه کودک اثر مستقیم میگذارد. بسیاری از خانوادهها در انتخاب مهد کودک حساسیت بالایی دارند و جنبههایی مانند ایمنی محیط، سطح آموزشی، تعداد کودک در هر کلاس و تخصص کادر آموزشی برایشان اهمیت دارد.
در عین حال، تفاوتهای زیادی میان مهدکودکها از نظر امکانات، رویکرد آموزشی و هزینهها وجود دارد. برخی محیطها بیشتر به بازی و فعالیتهای آزاد توجه دارند، در حالی که برخی دیگر با برنامههای منظم و آموزشهای پیشدبستانی فعالیت میکنند. همچنین فضای شهری تهران باعث شده که برخی مهدها در آپارتمانهای کوچک و بدون فضای باز فعالیت کنند، که این موضوع میتواند بر تحرک و شادابی کودکان تأثیر بگذارد. والدین در چنین شرایطی تلاش میکنند بین دسترسی، کیفیت و هزینه تعادل برقرار کنند. رشد جمعیت و نیاز روزافزون به مراکز نگهداری کودک، لزوم نظارت دقیقتر و استانداردسازی این فضاها را بیش از پیش آشکار کرده است.