ماسال با دارا بودن منابع طبیعی متنوع، از جمله جنگلهای غنی و کوهستانهای سنگی، میتواند بستری برای شکلگیری صنایع کوچکمقیاس و بهرهبرداریهای معدنی محدود و کنترلشده باشد. با توجه به بافت بومی و زیستمحیطی این منطقه، هرگونه توسعه صنعتی یا معدنی باید با نگاه دقیق به پایداری محیطزیست و نیازهای اجتماعی انجام گیرد. تاکنون بخشهایی از سنگهای تزئینی و مصالح ساختمانی در مناطق خاصی از اطراف ماسال شناسایی شده که قابلیت بهرهبرداری دارند، اما نبود زیرساختهای لازم و محدودیتهای زیستمحیطی، سرعت رشد این فعالیتها را کند کرده است.
از سوی دیگر، توسعه صنعت در ماسال میتواند با تمرکز بر صنایع تبدیلی کشاورزی و استفاده از ظرفیتهای بومی شکل بگیرد. به جای سرمایهگذاریهای سنگین در معدنکاری گسترده که ممکن است به محیطزیست منطقه آسیب بزند، تمرکز بر مشاغل کوچک و متوسط با استفاده از مواد اولیه محلی، مانند فرآوری چوب، تولید محصولات گیاهی یا بستهبندی مواد غذایی، میتواند هم اشتغال ایجاد کند و هم همراستا با ظرفیتهای طبیعی منطقه باشد. این مسیر، توسعهای پایدارتر را در چشمانداز آینده ماسال نوید میدهد.