این استان با داشتن معادن غنی مانند طلا، مس، کرومیت و سنگ‌های ساختمانی، یکی از مناطق بالقوه برای توسعه فعالیت‌های معدنی در کشور محسوب می‌شود. با این حال، بهره‌برداری از این منابع به دلایل مختلفی از جمله کمبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل، مشکلات فنی و ضعف در جذب سرمایه‌گذار، با سرعت کمتری پیش می‌رود. از سوی دیگر، پراکندگی جغرافیایی معادن و دشواری‌های اقلیمی نیز روند استخراج و انتقال مواد معدنی را پیچیده کرده است. با وجود این، برخی طرح‌های جدید در حال پیگیری هستند که در صورت اجرا می‌توانند نقش مؤثری در اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی منطقه ایفا کنند.

در بخش صنعت نیز، سیستان و بلوچستان به علت دسترسی به آب‌های آزاد و مرزهای بین‌المللی، پتانسیل بالایی برای ایجاد واحدهای تولیدی و صادراتی دارد. با این حال، نبود زیرساخت‌های پایدار مانند برق، آب، و گاز در برخی مناطق صنعتی باعث شده بخش قابل توجهی از این ظرفیت‌ها بلااستفاده باقی بماند. همچنین کمبود نیروی متخصص و فاصله زیاد با مراکز صنعتی کشور، هزینه‌های تولید را افزایش داده و مانع جذب سرمایه‌گذاران بزرگ شده است. آینده صنعت و معدن در این استان وابسته به برنامه‌ریزی دقیق، تقویت زیرساخت‌ها و استفاده از ظرفیت‌های بومی و انسانی است که می‌تواند موجب توسعه‌ای پایدار و متوازن در منطقه شود.