اهواز به‌عنوان یکی از مراکز صنعتی جنوب ایران، میزبان صنایع بزرگی همچون فولاد، نفت، گاز و پتروشیمی است. فعالیت این صنایع نه‌تنها موجب اشتغال‌زایی برای هزاران نفر شده، بلکه در تأمین نیازهای اقتصادی کشور نیز سهم قابل توجهی دارد. در کنار آن، ظرفیت‌های معدنی استان خوزستان، از جمله معادن شن، ماسه، سنگ آهک و خاک صنعتی، اگرچه کمتر شناخته‌شده‌اند، اما امکان توسعه جدی دارند. با این حال، چالش‌هایی همچون فرسودگی تجهیزات، آلودگی‌های زیست‌محیطی، و عدم توسعه‌یافتگی برخی زیرساخت‌های حمل‌ونقل، روند رشد این بخش را کند کرده است. همچنین شرایط اقلیمی سخت، مانند گرمای شدید و گرد و غبار، بر بهره‌وری نیروی کار و پایداری فعالیت‌های صنعتی تأثیر منفی می‌گذارد.
اهواز
ویژه
اهواز
در بخش معدن، با وجود پتانسیل بالای استخراج، بهره‌برداری اصولی و پایدار هنوز در بسیاری موارد تحقق نیافته است. نبود فناوری‌های نوین، مدیریت غیراستاندارد منابع و کمبود سرمایه‌گذاری در اکتشاف و فرآوری مواد معدنی، مانع از شکوفایی کامل این ظرفیت‌ها شده است. همچنین، تعامل ضعیف میان نهادهای دولتی و بخش خصوصی، و نبود برنامه‌ریزی جامع برای توسعه صنعتی با در نظر گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی، از جمله موانعی هستند که در اهواز نیازمند توجه ویژه‌اند. حرکت به‌سوی سیاست‌گذاری بلندمدت، توسعه نیروی انسانی ماهر و استفاده از فناوری‌های نوین می‌تواند مسیر صنعت و معدن در این منطقه را به سمت پایداری و بهره‌وری بیشتر سوق دهد.