کرمان بهواسطه موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی گسترده، بهویژه در زمینه معدن، به یکی از قطبهای صنعتی کشور تبدیل شده است. صنایعی چون مس، فولاد و سیمان در این منطقه حضوری پررنگ دارند و بخشی از تولید ملی را تأمین میکنند. در کنار این صنایع بزرگ، کارگاههای کوچکتر نیز در حوزههایی مانند صنایع غذایی، بستهبندی، فرآوری محصولات کشاورزی و صنایع دستی فعالیت دارند. با این حال، چالشهایی نظیر کمبود آب، فرسودگی تجهیزات، وابستگی به واردات برخی مواد اولیه و محدودیت در حملونقل از طریق خطوط ریلی و جادهای، گاه روند رشد صنعتی را با کندی مواجه میکند. همچنین عدم توزیع عادلانه فرصتها میان مناطق شهری و روستایی موجب تمرکز فعالیتها در بخشهای خاصی از استان شده است.
روند صنعتی شدن کرمان، نیازمند بازنگری در سیاستگذاری و سرمایهگذاریهای هدفمند است؛ بهویژه در حوزه توسعه پایدار، محیط زیست و استفاده بهینه از انرژی. توسعه نیروی انسانی متخصص، توجه به آموزشهای فنی و حمایت از کسبوکارهای دانشبنیان میتواند بخشی از این مسیر را هموار کند. از طرفی دیگر، ضرورت دارد در کنار صنایع سنگین، به گسترش صنایع پاک و سازگار با محیط زیست نیز توجه شود تا تعادل میان رشد اقتصادی و حفظ منابع طبیعی برقرار گردد. آیندهی صنعتی کرمان به تصمیماتی بستگی دارد که بتوانند همزمان به تقویت تولید، اشتغالزایی و ارتقای کیفیت زندگی در سطح استان منجر شوند.