رشت به‌دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش و آب‌وهوای مرطوب و بارانی، نیازمند نوع خاصی از طراحی سقف‌هاست که بتواند در برابر نفوذ آب، رشد قارچ و پوسیدگی مقاومت کند. استفاده از شیب مناسب در سقف‌های شیروانی و بهره‌گیری از مصالحی مانند سفال یا فلزات مقاوم به رطوبت، در این منطقه رایج است. علاوه بر جنبه فنی، شکل سقف‌ها در رشت بخشی از هویت بصری بافت شهری را نیز شکل می‌دهد. بسیاری از خانه‌های قدیمی با سقف‌های قرمز یا خاکستری شیب‌دار، نشانه‌ای از سازگاری تاریخی معماری با طبیعت منطقه هستند که هنوز هم در برخی محله‌ها قابل مشاهده‌اند.
با توسعه شهرنشینی و ساخت‌وسازهای مدرن در رشت، نوع نگاه به سقف‌ها نیز تغییر کرده است. بسیاری از ساختمان‌های جدید به سمت استفاده از سقف‌های تخت یا ترکیبی رفته‌اند که در ظاهر با روندهای جهانی همسو هستند، اما گاهی با ویژگی‌های اقلیمی منطقه هم‌خوانی ندارند. این تضاد میان نیاز بومی و گرایش مدرن، مسائلی مانند جمع شدن آب، رطوبت‌گیری ناکافی و کاهش طول عمر سازه را به‌دنبال داشته است. در نتیجه، موضوع سقف در رشت نه‌فقط یک بحث فنی، بلکه نقطه تلاقی میان سنت، اقلیم و معماری معاصر است.