خوراک در کهگیلویه و بویراحمد

در این استان، خوراک نه‌فقط وسیله‌ای برای رفع گرسنگی، بلکه نمادی از پیوند مردم با طبیعت و تاریخ است. استفاده از گیاهان کوهی، گوشت تازه، لبنیات محلی و غلات ساده، نشانه‌ای از زندگی مبتنی بر خودکفایی و دانش بومی است. غذاهایی مانند کله‌جوش، کشک‌بادنجان، شله‌مشه، یا "دم‌پخت‌های محلی" که با برنج و حبوبات ترکیب می‌شوند، نمونه‌هایی از خوراک‌های ساده اما مغذی هستند که در خانه‌های این منطقه رایج‌اند. همچنین، برخی غذاها به مناسبت‌های خاص مانند مراسم عزاداری یا جشن‌ها تهیه می‌شوند، که خود بیانگر نقش اجتماعی و فرهنگی خوراک در میان مردم است.

با ورود سبک‌های غذایی جدید و تغییر در الگوهای مصرف، تغذیه در کهگیلویه و بویراحمد نیز تا حدی دستخوش تحول شده است. برخی جوان‌ترها گرایش بیشتری به غذاهای فوری و صنعتی پیدا کرده‌اند، در حالی که نسل‌های مسن‌تر همچنان بر استفاده از خوراک‌های سنتی تأکید دارند. در این میان، تلاش‌هایی هم برای احیای دستورهای قدیمی و آموزش آشپزی محلی به نسل جدید دیده می‌شود. خوراک محلی این استان، اگرچه در ظاهر ساده است، اما در دل خود تجربه‌ای از همزیستی با طبیعت، صرفه‌جویی، و احترام به سنت‌های خانوادگی را حمل می‌کند؛ و این چیزی است که در هیاهوی زندگی مدرن، ارزش آن دوچندان می‌شود.