در خیابان‌های مرکزی همدان، به‌ویژه حوالی بازار قدیم، خرید روزانه حال‌وهوایی متفاوت دارد. مردم نه فقط برای تهیه نیازهای اولیه، بلکه برای دیدن آشنایان، گپ‌های کوتاه، یا حتی هواخوری، مسیر بازار را انتخاب می‌کنند. نانوایی‌ها، لبنیاتی‌های کوچک، مغازه‌های میوه و سبزی در محله‌ها هنوز هم رونق دارند و بخشی از هویت محلی را شکل می‌دهند. گرچه فروشگاه‌های زنجیره‌ای و خرید اینترنتی در سال‌های اخیر گسترش یافته‌اند، اما در بافت سنتی شهر، همچنان ترجیح بسیاری از مردم، رفتن به همان مغازه‌های آشنا و خرید به شیوه‌ی قدیمی‌ست؛ خریدی که فقط اقتصادی نیست، بلکه بخشی از زندگی روزمره و رابطه‌های اجتماعی است.

در محله‌های حاشیه‌ای یا مناطق کم‌برخوردارتر شهر، خرید روزانه بیش از هر چیز تحت‌تأثیر شرایط اقتصادی قرار دارد. بسیاری از خانواده‌ها برنامه‌ریزی دقیقی برای خرید روزانه دارند، تا هزینه‌ها مدیریت شود و چیزی از قلم نیفتد. بعضی‌ها تنها اقلام ضروری را می‌خرند و ترجیح می‌دهند از خریدهای غیرضروری صرف‌نظر کنند. این الگوهای رفتاری، به‌نوعی بازتابی از وضعیت اقتصادی، قیمت‌ها و تغییرات تورمی نیز هست. با این حال، حتی در ساده‌ترین خریدهای روزانه، نوعی استمرار و نظم دیده می‌شود؛ شکلی از پیوستگی که زندگی روزمره‌ی شهروندان همدانی را سرپا نگه می‌دارد.