بسیاری از ساکنان این منطقه به پرورش دام و طیور مشغول هستند که تأمین‌کننده بخش قابل توجهی از نیازهای غذایی و اقتصادی جامعه به شمار می‌آید. دام‌های سبک و سنگین در مراتع و مناطق روستایی پرورش داده می‌شوند و نقش مهمی در تولید شیر، گوشت و پشم دارند. همچنین، حیوانات در فعالیت‌های کشاورزی نیز کاربرد دارند و به بهبود بهره‌وری کمک می‌کنند. تنوع زیستی شامل گونه‌های وحشی و پرندگان بومی نیز در این منطقه قابل توجه است. و اهمیت حفظ و نگهداری این گونه‌ها برای تداوم تعادل اکولوژیکی بسیار بالاست.

در کنار نقش اقتصادی، حیوانات بخشی از فرهنگ و سنت‌های محلی را تشکیل می‌دهند و در مناسبت‌ها و آداب و رسوم منطقه حضور دارند. حفاظت از محیط زیست و مدیریت منابع طبیعی برای حفظ زیستگاه‌های حیوانات اهمیت فراوانی دارد و تلاش‌هایی در این زمینه انجام می‌شود. توسعه پایدار در بخش دامداری و توجه به سلامت حیوانات نیز از نکات اساسی است. که باید به آن توجه شود تا هم مردم و هم محیط زیست در کنار هم بتوانند به رشد و پیشرفت ادامه دهند.