استان گلستان با داشتن جغرافیای متنوع، از مناطق کوهستانی تا جلگهای، نیازمند سیستم حمل و نقل سازگار با شرایط محیطی است. جادههای اصلی این استان به شهرهای مهمی چون گرگان، گنبد، بندرترکمن و آزادشهر متصلاند و رفتوآمد روزانه مردم، بهویژه در مسیرهای بینشهری، از طریق خودروهای شخصی، اتوبوسهای عمومی و تاکسیها انجام میشود. در برخی مناطق روستایی، ضعف در زیرساختهای حمل و نقل باعث دشواری در دسترسی به مراکز درمانی، آموزشی یا بازارها شده است. از سوی دیگر، بخشهایی از شبکه حمل و نقل نیازمند نگهداری و بهروزرسانی مداوم است، بهویژه در برابر فرسایش ناشی از بارندگیهای فصلی و ترافیک سنگی
با رشد جمعیت شهری و توسعه اقتصادی در استان، فشار بر سیستم حمل و نقل نیز افزایش یافته است. این مسئله نهتنها در کاهش کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی نمود دارد، بلکه موجب افزایش ترافیک، مصرف سوخت و آلودگی هوا در برخی مناطق شهری شده است. نبود برنامهریزی جامع و هماهنگ برای بهبود ناوگان حمل و نقل عمومی و ارتقاء زیرساختها، چالشی جدی در برابر توسعه پایدار محسوب میشود. مشارکت میان شهروندان، مسئولان محلی و نهادهای برنامهریزی برای یافتن راهکارهایی چون گسترش حمل و نقل پاک، بهبود کیفیت جادهها و افزایش ایمنی عبور و مرور، میتواند آیندهای متعادلتر و قابلاتکاتر را برای سیستم حمل و نقل در گلستان رقم بزند.