استان خراسان رضوی، بهویژه شهر مشهد، به دلیل جایگاه مذهبی و جمعیت بالا، با حجم قابلتوجهی از ترددهای درونشهری و بینشهری روبهروست. حمل و نقل عمومی در این منطقه، شامل اتوبوس، مترو، تاکسی و وسایل نقلیه بینشهری است. که در تأمین نیاز جابهجایی میلیونها زائر و ساکن نقش دارد. با اینحال، سیستم حمل و نقل با چالشهایی چون فرسودگی ناوگان، ترافیک سنگین در برخی مناطق و کمبود مسیرهای جایگزین مواجه است. توسعه نامتوازن زیرساختها و تمرکز خدمات در مناطق مرکزی شهر، موجب شده برخی مناطق حاشیهای از دسترسی مناسبی به وسایل حمل و نقل عمومی بیبهره باشند. همچنین، آلودگی هوا و اتلاف وقت در ترافیک از پیامدهای مستقیم ضعف در ساماندهی حملونقل شهری است.
در حوزه حملونقل بینشهری نیز، خراسان رضوی بهدلیل موقعیت مرزی و ارتباط با کشورهای همسایه، اهمیت راهبردی دارد. جادههای پرتردد، خطوط ریلی و حملونقل هوایی این استان باید بتوانند همزمان پاسخگوی نیازهای داخلی و تبادلات تجاری فرامرزی باشند. با وجود برخی پروژههای توسعهای، مشکلاتی همچون تصادفات جادهای، کمبود ایستگاههای ایمن و استاندارد و فشار بر زیرساختهای موجود، مانع از بهرهبرداری کامل از ظرفیتهای منطقه شدهاند. همچنین، هماهنگی ضعیف میان بخشهای اجرایی، نبود سیستم هوشمند مدیریت ترافیک و ضعف در سیاستگذاری حملونقل پاک، از جمله عواملی است که روند بهبود را کند کرده است. با نگاهی جامعتر به مسئله و برنامهریزی منسجم، حمل و نقل در خراسان رضوی میتواند به یکی از پایههای توسعه پایدار در شرق کشور تبدیل شود.