اهواز به دلیل قرار گرفتن در مسیرهای ارتباطی جنوب کشور و نزدیکی به مناطق نفتخیز، همواره یکی از کانونهای اصلی حملونقل بار بوده است. فعالیت صنایع نفت، پتروشیمی و کشاورزی در اطراف این شهر باعث شده نیاز به سیستم حملونقل بار گسترده و متنوع باشد. ناوگان حمل بار در اهواز شامل خودروهای سبک برای توزیع درونشهری و ماشینهای سنگین برای حمل بینشهری و منطقهای است. با این حال، گرمای شدید هوا، فرسودگی بخشی از ناوگان و مسائل زیرساختی مانند کیفیت نامناسب جادهها، مشکلاتی هستند که بر کارایی و ایمنی حملونقل بار در این منطقه تأثیر میگذارند.
در سالهای اخیر، رشد شهر و افزایش مصرفگرایی، تقاضا برای خدمات حملونقل بار را در سطح خرد و کلان بیشتر کرده است. برخی رانندگان و صاحبان وسایل نقلیه با تکیه بر تجربه شخصی و بدون استفاده از فناوریهای نوین مشغول فعالیتاند، در حالی که گروهی دیگر تلاش کردهاند با بهرهگیری از سیستمهای آنلاین و هماهنگسازی دیجیتال، خدمات منظمتری ارائه دهند. با وجود این دوگانگی، نیاز به برنامهریزی جامعتر و ارتقاء استانداردهای حملونقل در اهواز بهشدت احساس میشود، چرا که کارآمدی این بخش مستقیماً بر اقتصاد محلی و رفاه شهری تأثیرگذار است.