در بخش‌هایی از تهران، به‌ویژه مناطق صنعتی و جنوب شهر، کارگاه‌های تراشکاری و ریخته‌گری حضوری دیرینه دارند. این کارگاه‌ها معمولاً در دل کوچه‌ها یا میان انبارهای قدیمی فعالیت می‌کنند و بخشی از نیاز صنایع سبک و سنگین را پاسخ می‌دهند. بسیاری از این واحدها به صورت خانوادگی اداره می‌شوند و مهارت در آن‌ها نسل به نسل منتقل شده است. با وجود ورود ماشین‌آلات پیشرفته، هنوز در بسیاری از این فضاها تکیه بر تجربه عملی، ابزارهای سنتی و روش‌های آزمون و خطا دیده می‌شود. چالش‌هایی مانند قطعی برق، نبود حمایت مالی، و دسترسی دشوار به مواد اولیه، از مشکلات رایج این بخش به شمار می‌رود.
پاکدشت
تهران
چهاردانگه
با رشد ساخت‌وساز، خودروسازی و صنایع وابسته در تهران، نیاز به قطعه‌سازی و تعمیرات صنعتی بیشتر شده و کارگاه‌های تراشکاری و ریخته‌گری نقش مهم‌تری پیدا کرده‌اند. اما هم‌زمان، محدودیت‌های زیست‌محیطی، سخت‌گیری‌های قانونی، و گاه ناهماهنگی با سیاست‌های شهری، تداوم فعالیت این مشاغل را تهدید می‌کند. در برخی موارد، کارگاه‌ها مجبور به ترک مناطق مرکزی شده و به حاشیه شهر منتقل شده‌اند. این جابجایی گاه منجر به از بین رفتن شبکه‌های سنتی همکاری و اشتغال محلی شده است. با همه این مسائل، تراشکاری و ریخته‌گری همچنان ستون‌هایی از صنعت تهران‌اند که بدون آن‌ها برخی بخش‌های تولیدی و خدماتی دچار اختلال می‌شوند.