با گسترش فعالیت‌های صنعتی در مناطق مختلف مازندران، نیاز به زیرساخت‌های برق صنعتی پایدار و مقاوم بیش از پیش احساس می‌شود. بسیاری از صنایع کوچک و متوسط که در زمینه‌هایی مانند فرآوری مواد غذایی، سردخانه‌ها، کارگاه‌های چوب‌بری و تولید مصالح ساختمانی فعالیت می‌کنند، برای ادامه‌ی کار به برق سه‌فاز و تجهیزات خاص الکتریکی وابسته‌اند. در برخی مناطق، نوسانات ولتاژ، ضعف در شبکه‌ی توزیع و نبود نگهداری منظم، موجب اختلال در روند تولید و حتی آسیب به تجهیزات شده است. از سوی دیگر، شرایط اقلیمی خاص مازندران مانند رطوبت بالا، بارندگی‌های مداوم و فرسودگی تجهیزات، نگهداری و ایمن‌سازی سیستم‌های برق صنعتی را با چالش‌های فنی و اجرایی روبرو کرده است.

با وجود نیاز رو‌به‌رشد به انرژی در بخش صنعت، هماهنگی میان توسعه صنعتی و ظرفیت شبکه‌ی برق در برخی نواحی مازندران هنوز برقرار نشده است. برخی از واحدهای صنعتی ناچارند در ساعات خاصی از شبانه‌روز فعالیت کنند تا از فشار بار مصرفی بر شبکه کاسته شود. این وضعیت می‌تواند راندمان کاری و بهره‌وری را کاهش دهد. همچنین آموزش نیروی انسانی ماهر در زمینه نصب، نگهداری و ایمن‌سازی برق صنعتی در همه مناطق به‌صورت یکنواخت در دسترس نیست. عدم توجه کافی به مسائل ایمنی، در کنار تجهیزات غیراستاندارد، احتمال بروز حوادث برق‌گرفتگی یا آتش‌سوزی را افزایش می‌دهد. بنابراین، برق صنعتی در مازندران تنها یک مسئله فنی نیست، بلکه با مسائل زیربنایی، اقتصادی و حتی اجتماعی گره خورده است.